Wanneer zorgen maken
Overlijden van een dierbare › 0-3 jaar › Wanneer zorgen maken
De meeste kinderen lukt het wonderbaarlijk goed om een ingrijpend verlies te verwerken. Hun veerkracht is groot. Dat wil overigens niet zeggen dat de pijn weg is, maar wel dat ze een manier hebben gevonden om er goed mee om te gaan. Maar er zijn ook kinderen die er veel moeite mee hebben: ze lopen vast in hun rouwproces.Herken vastlopende rouw
Deze laatste groep loopt een reële kans om ernstige emotionele en psychosociale problemen te ontwikkelen. Het is niet altijd even gemakkelijk om te herkennen wanneer verliesverwerking vastloopt. Als u het volgende herkent, kan er sprake zijn van vastlopende rouw:
De peuter:
* is lange tijd neerslachtig
* heeft bij voortduring geen zin in dagelijkse activiteiten
* blijft situaties, dingen of personen vermijden die doen herinneren aan het verlies. Als hij of zij altijd met papa naar de eendjes ging bijvoorbeeld, en nu langere tijd niet meer naar de eendjes wil
* stagneert in zijn ontwikkeling gedurende een langere periode
* heeft langere tijd lichamelijke klachten waar geen lichamelijke oorzaak voor te vinden is
* heeft langdurige slaapproblemen en/of nachtmerries
* vertoont langdurig (zeer) angstig gedrag
* kijkt opeens heel negatief tegen allerlei dingen aan. Dit kan samen gaan met somberheid en zich terugtrekken. Het is normaal en begrijpelijk dat dat een tijdje duurt. Als het lang duurt, kan het zorgelijk zijn. Het is juist belangrijk dat kinderen doorgaan met de dingen die ze altijd al deden.
* vertoont voortdurend beschadigend gedrag naar zichzelf en/of anderen. Of maakt bij voortduring dingen stuk
In deze gevallen is het zinvol om uw zorg met de ouder(s) te delen. U kunt hen adviseren een hulpverlener in de omgeving te zoeken.
